Catch 22
Door: Ar
Blijf op de hoogte en volg Arma
05 Maart 2008 | Spanje, Madrid
Volgens Wikipedia is de term Catch 22 uitgevonden door Joseph Heller in zijn gelijknamige boek en beschrijft het de paradox van de wet, de regels en de praktijk waarvan men slachtoffer wordt ongeacht de keuze die men maakt. Catch 22 wordt ook wel het "kip-en-ei-probleem" genoemd. Vrij vertaald, het "kastje-naar-de-muur-probleem". Lees en huiver...
Eitje...
Ik begon lekker. Op de eerste werkdag na mijn tweede aankomst in Madrid had ik meteen een afspraak met het Commissariaat Generaal voor Buitenlanders en Documenten om mijn - o zo handige en nodige - verblijfsvergunning aan te vragen. Dat ik bijna twee maanden op die afspraak had moeten wachten, verdween als sneeuw voor de Spaanse voorjaarszon, toen ik - gewapend met een kopie van mijn paspoort, een ingevuld model EX 16 én een bewijs van betaling voor de verschuldigde leges (die ik eerst bij de bánk had moeten betalen...) tien minuten EERDER dan afgesproken werd geholpen en na tien minuten alweer buiten stond MET mijn felbegeerde Certificaat Geregistreerd Burger van de Unie (de Europese ja!). Eitje...
Nee... DAN mijn zorgpas...
Toen ik diezelfde maandag voor de tweede keer aanklopte bij het Centro de Salud - de eerste keer was ik als een straathond afgeblaft en met de staart tussen de benen afgedropen naar een organisatie waarvan ik van schrik het adres was kwijtgeraakt - gaf een uiterst behulpzame mevrouw me twee in te vullen formulieren EN een groezelig doch helder lijstje met drie andere "ingrediënten"... Jawel, alwéér een kopie van mijn paspoort en van de zojuist bemachtigde en eerder genoemde verblijfsvergunning. PLUS een Cartilla van de Seguridad Social met een kantoor in die en die straat, waar ik vervolgens een in te vullen formulier kreeg, dat mij vergezeld van (jawel!) een kopie van mijn paspoort, recht zou geven op dit document. PLUS een Certificaat van Inschrijving bij de Burgerlijke Stand (nee, dat is NIET hetzelfde als een verblijfsvergunning...), waarvoor ik terecht kon bij het centrale gemeentehuis waar een rij van ongeveer een jaar staat, waarvoor ik vervolgens aanklop bij het stadsdeelkantoor net buiten het centrum waar de rij aanmerkelijk korter is en waar ze mij desgevraagd vertellen dat dat zomaar niet gaat, maar dat dat alleen op afspraak kan, die nu morgen staat in een ANDER stadsdeelkantoor zowat BUITEN Madrid omdat de wachtlijsten daar nóg korter zijn en waarvoor ik - HALLELUJAH! - formulier-nummer-ik-ben-de-tel-kwijt moet invullen vergezeld van - daar istie weer - mijn paspoortkopie plus het identiteitsbewijs én de handtekening én het huurcontract van Luís...
Volg je me nog?! Ik ben inmiddels volledig de weg kwijt in dit labyrinth van bureaucratie. Ondanks dat de stoom bijna uit mijn oren komt van frustratie en ongeduld, mag ik nog van geluk spreken dat ik in ieder geval lid van de Europese Unie ben (en géén Ecuadoriaan bijvoorbeeld). Dus... vanwege dit onvoorstelbare ´geluk´ dat mij ten deel valt, blijf ik lachen, zij het als een boerin met kiespijn!
Un abrazo!
Arma
Eitje...
Ik begon lekker. Op de eerste werkdag na mijn tweede aankomst in Madrid had ik meteen een afspraak met het Commissariaat Generaal voor Buitenlanders en Documenten om mijn - o zo handige en nodige - verblijfsvergunning aan te vragen. Dat ik bijna twee maanden op die afspraak had moeten wachten, verdween als sneeuw voor de Spaanse voorjaarszon, toen ik - gewapend met een kopie van mijn paspoort, een ingevuld model EX 16 én een bewijs van betaling voor de verschuldigde leges (die ik eerst bij de bánk had moeten betalen...) tien minuten EERDER dan afgesproken werd geholpen en na tien minuten alweer buiten stond MET mijn felbegeerde Certificaat Geregistreerd Burger van de Unie (de Europese ja!). Eitje...
Nee... DAN mijn zorgpas...
Toen ik diezelfde maandag voor de tweede keer aanklopte bij het Centro de Salud - de eerste keer was ik als een straathond afgeblaft en met de staart tussen de benen afgedropen naar een organisatie waarvan ik van schrik het adres was kwijtgeraakt - gaf een uiterst behulpzame mevrouw me twee in te vullen formulieren EN een groezelig doch helder lijstje met drie andere "ingrediënten"... Jawel, alwéér een kopie van mijn paspoort en van de zojuist bemachtigde en eerder genoemde verblijfsvergunning. PLUS een Cartilla van de Seguridad Social met een kantoor in die en die straat, waar ik vervolgens een in te vullen formulier kreeg, dat mij vergezeld van (jawel!) een kopie van mijn paspoort, recht zou geven op dit document. PLUS een Certificaat van Inschrijving bij de Burgerlijke Stand (nee, dat is NIET hetzelfde als een verblijfsvergunning...), waarvoor ik terecht kon bij het centrale gemeentehuis waar een rij van ongeveer een jaar staat, waarvoor ik vervolgens aanklop bij het stadsdeelkantoor net buiten het centrum waar de rij aanmerkelijk korter is en waar ze mij desgevraagd vertellen dat dat zomaar niet gaat, maar dat dat alleen op afspraak kan, die nu morgen staat in een ANDER stadsdeelkantoor zowat BUITEN Madrid omdat de wachtlijsten daar nóg korter zijn en waarvoor ik - HALLELUJAH! - formulier-nummer-ik-ben-de-tel-kwijt moet invullen vergezeld van - daar istie weer - mijn paspoortkopie plus het identiteitsbewijs én de handtekening én het huurcontract van Luís...
Volg je me nog?! Ik ben inmiddels volledig de weg kwijt in dit labyrinth van bureaucratie. Ondanks dat de stoom bijna uit mijn oren komt van frustratie en ongeduld, mag ik nog van geluk spreken dat ik in ieder geval lid van de Europese Unie ben (en géén Ecuadoriaan bijvoorbeeld). Dus... vanwege dit onvoorstelbare ´geluk´ dat mij ten deel valt, blijf ik lachen, zij het als een boerin met kiespijn!
Un abrazo!
Arma
-
05 Maart 2008 - 14:00
Ilva:
Ah joh, kom toch gewoon weer lekker gezellig bij ons wonen! Super makkelijk, gezellig bovendien en natuurlijk he-le-maal geen frustraties ;-) -
05 Maart 2008 - 18:43
Mams:
Wat een geluk dat paps veel te veel kopietjes van je paspoort gemaakt had!!!
Denk nog maar eens terug aan je Zeeuwse roots waar een flinke portie nuchterheid in meegeleverd is en laat je niet gek maken door het Spaanse temperament (al had je dat natuurlijk toch al). Liefs mams. -
05 Maart 2008 - 20:08
Ursela:
Ik sluit mij volledig aan bij ilva. Kom gewoon lekker terug haha. Geintje. Ik hoop dat jij lekker weer hebt daar want hier is het maar pet en koud. -
05 Maart 2008 - 20:19
Stein:
Lekker daar genieten van het spaanse leven en lees het boek van Heller maar een keer ergens in de schaduw van een boom met een glaasje rosé. Is een aanrader! -
06 Maart 2008 - 09:19
José:
Wat zeiden ze..... welkom in Spanje! Je had toch minstens drie maanden uitgetrokken voor het hele proces, het is nu pas 6 maart, je bent net pas weer 5 dagen terug in Madrid. Het is goed dat je je frastraties met ons ´snelle´ Hollanders deelt, maar geniet lekker van het spaanse zonnetje en het resterende geld wat je nog over hebt van je reis. Zoals alles in je leven komt dit ook weer op z´n pootjes terecht. Misschien klop ik ook nog wel eens bij je aan met frastraties over de bureacratie aan de andere kant van de wereld. Liefs José
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
